Nasza strona korzysta z plików cookie
Serwis w celach prawidłowego funkcjonowania, statystycznych i reklamowych korzysta z plików cookie. Możesz zarządzać plikami cookie z poziomu Twojej przeglądarki. Więcej informacji na temat warunków przechowywania lub dostępu do plików cookies na naszej witrynie znajduje się w polityce prywatności. Wykorzystywane pliki cookies zwiększają prawdopodobieństwo, że reklamy produktów lub usług wyświetlane w ramach usług internetowych, z których korzystasz, będą bardziej dostosowane do Ciebie i Twoich potrzeb. Pliki cookie mogą być wykorzystywane do reklam spersonalizowanych oraz niespersonalizowanych.

Elewacja w kompozycji

Stare domy często nie spełniają współcześnie obowiązujących standardów funkcjonalnych i estetycznych. Możemy to skorygować podczas remontu. Niekiedy zmiany wizerunkowe budynku są radykalne – często wzbogaca się go o nowe detale, np. wykusze, ryzality, tarasy, balkony, facjaty czy lukarny. Do chętnie stosowanych zabiegów należy zmiana kształtu dachu lub dobudowa nowej kondygnacji, a także dodatkowych części budynku. Zazwyczaj jednak prace ograniczamy do odnowienia ścian domu, wymiany okien oraz drzwi wejściowych. Czasami wystarczy naprawdę niewiele, by nadać im ciekawy wymiar dekoracyjny. Nawet małe korekty mogą sprawić, że monotonna fasada stanie się urozmaicona. Wyeksponowanie fragmentów ścian innym materiałem ułatwi też poprawienie proporcji budynku, np. jego optyczne obniżenie czy wydłużenie. Duże znaczenie ma wybór rodzaju okładziny elewacyjnej. Oprócz tynku, który jest najczęściej stosowanym materiałem elewacyjnym, mamy wiele innych możliwości. Efektowna okładzina wpłynie nie tylko na styl domu, ale również może sprawić, że budynek będzie mniej lub bardziej prestiżowy.

WIELKI POWRÓT DREWNA

Siłą drewnianej oblicówki jest jej naturalność, bogata faktura i ciepło, które emanuje z tego materiału. Daje dobry efekt na domach bliskich tradycyjnej architekturze, a także dodaje przytulności często surowym estetycznie kostkom typowym dla PRL- u. Drewniane deski ze względu na swoją formę wydłużonego prostokąta warto stosować, aby skorygować wysokość domu – ułożone poziomo wizualnie go obniżą. Warto ich także użyć, by wyeksponować dobudowany detal, np. ryzalit. Jeśli chcemy nawiązać do tradycji w domach z dachem dwuspadowym, zaplanujmy drewno na fragmentach ścian szczytowych. Do najbardziej popularnych należą deski sosnowe oraz świerkowe. Droższe i bardziej wytrzymałe są elementy modrzewiowe. Na niewielkich fragmentach stosuje się wstawki drewniane z cedru czerwonego, modrzewia syberyjskiego lub świerku skandynawskiego. Wykonuje się je też z kosztownych, ale trwałych gatunków drewna egzotycznego, np. tatajuby, meranti i okoume. Doskonale  sprawdzi się także thermodrewno, czyli drewno modyfikowane termicznie. Za sprawą wysokiej temperatury oraz gazu obojętnego i wody staje się bardzo stabilne. Niezależnie od wyboru rodzaju drewna warto zakupić deski z wszystkimi elementami montażowymi.

INSPIROWANE DREWNEM

Jeśli chcemy nadać staremu domowi modny, kubistyczny wizerunek, sięgnijmy po płyty HPL, czyli laminowane płyty elewacyjne. Najczęściej są oferowane z nadrukiem odtwarzającym kolorystykę i wzory różnych rodzajów drewna, chociaż dostępne są także jednobarwne w wielu kolorach oraz z innymi wzorami. Wyróżnia je atrakcyjny duży format. Ich wymiary mogą mieć np. 1860x2550, 1530x3050, 1860x3650, 2130x4270 czy 2500x1200 mm. Mocuje się je zazwyczaj do rusztu. Ich rdzeń może tworzyć utwardzona płyta wiórowa, odporna na rozwarstwianie, płyta bakelitowa lub wiele warstw laminatu impregnowanego i sprasowanego pod ciśnieniem w wysokiej temperaturze. Warstwę wierzchnią tworzy laminat zabezpieczony żywicą chroniącą przed zarysowaniami, szkodliwym działaniem wilgoci, promieniowaniem UV. Tego rodzaju materiały są łatwe w utrzymaniu czystości i odporne na korozję biologiczną, w konsekwencji nie wymagają konserwacji typowej dla drewna. Do wykończenia ścian zewnętrznych można także wykorzystywać sklejkę sosnową, bukową, brzozową, olchową lub wykonaną z egzotycznych gatunków drewna. Są dostępne w wielu wymiarach, np. 2500x1250 lub 2500x625 mm. Ich montaż ułatwiają zakładki na krawędziach bocznych każdego arkusza. Sklejkę mocujemy na ruszcie. Jej warstwa wierzchnia może być frezowana oraz szlifowana lub szczotkowana. Można ją barwić, impregnować lub lakierować produktami do drewna. Zakonserwowana sklejka  jest odporna na działanie warunków atmosferycznych.

BLACHA – SYNONIM NOWOCZESNOŚCI

Po blachę do wykończenia ścian zewnętrznych warto sięgnąć, jeśli tym materiałem pokrywamy remontowany dach o zwartej kubicznej formie. Ułożone w pionie na ścianach pasy blachy mogą optycznie podwyższać dom, natomiast jeśli zostały zaaranżowane w formie poziomych elementów, będą podkreślać horyzontalny układ elewacji. Szczególne zalety praktyczne, a także estetyczne ma elewacja z blachy na rąbek stojący. Doskonały efekt nowoczesnej fasady domu da wykorzystanie odpowiednio wyprofilowanych paneli. Dominują te w odcieniach szarości – poczynając od jasnych srebrzystoszarych po ciemne grafitowe. Najczęściej wykorzystuje się materiały szerokości od 30 do 50 cm i długości od 2 do 4 m. Ważnym wymiarem jest grubość blachy – nie powinna być mniejsza niż 0,8 mm, co gwarantuje, że nie będzie się wyginać. Wpływ na trwałość okładziny ściennej z blachy ma także wysokość rąbka stojącego. Przyjmuje się, że 25 mm zapewnia szczelną ochronę przed wodą. Najtrwalsze są elementy wykonane z blachy cynkowo-tytanowej. Sięga się także po panele z blachy stalowej z powłoką ochronną.

KLINKIER DLA POKOLEŃ

Użycie klinkieru daje nam gwarancję prestiżowej elewacji trwałej i niewymagającej uciążliwych zabiegów konserwacyjnych. Podczas remontu starych domów możemy wykorzystać płytki klinkierowe – ściana z cegły wymaga bowiem odpowiedniej konstrukcji. Płytki mają wymiary typowe dla elementów ceglanych, dlatego po ułożeniu są dla laika nie do odróżnienia od muru z cegły.  Argumentem za ich użyciem jest także uniwersalny, ponadczasowy kształt oraz bogactwo faktur i kolorów, co sprawia, że można za ich sprawą podkreślić styl zarówno nowoczesnych, uproszczonych form budynków, jak i starych tradycyjnych domów. Ze względu na doskonałe parametry techniczne charakterystyczne dla ceramiki płytki klinkierowe warto wykorzystać do wykończenia dolnych partii domu, np. cokołu, strefy wejścia czy wypoczynkowej, a także parapetów i opasek okiennych. Można też użyć tego materiału na całej powierzchni ścian, co szczególnie sprawdza się, gdy chcemy wyeksponować bryłę budynku. Alternatywą dla stosunkowo drogiego klinkieru jest klinkier elastyczny. Jest znacznie tańszy od ceramiki, a przy tym trwały, odporny na wilgoć i mróz. Jego atutem jest łatwy montaż, który można wykonać samodzielnie. Płytki instaluje się bardzo szybko. Wykończenie 1 m² powierzchni zajmuje około godziny w jednym cyklu montażowym. W przypadku płytek ceramicznych na montaż 1 m² trzeba przeznaczyć ok. 5-7 dni w 3-4 cyklach montażowych. Ze względu na lekkość klinkieru elastycznego można go układać bezpośrednio na warstwie ocieplenia ze styropianu lub wełny mineralnej.

KREACJE FARBAMI

Użycie farb elewacyjnych to najtańszy sposób na urozmaicenie ścian domu. Prace przyniosą dobry efekt, jeśli zastosujemy materiały dobrane do zastosowanego tynku czy technologii, w jakiej wybudowano dom. Do wyboru mamy wiele rodzajów farb, np. akrylowe, silikatowe, silikonowe i ich hybrydy. Mniej popularne są wapienne lub winylowe.

  • Farby akrylowe: ze względu na atrakcyjną cenę należą do najchętniej wybieranych. Sprawdzą się nie tylko na cienkowarstwowych tynkach akrylowych, ale także na popularnych cementowo- -wapiennych. Za pomocą tego rodzaju farb możemy także zniwelować drobne rysy i pęknięcia. Warto ich użyć na elewacjach ocieplonych styropianem. Są też elastyczne i odporne na szorowanie.
  • Farby silikonowe: są odpowiednie do naniesienia dekoracji na tynki silikonowe oraz cementowo-wapienne, a także wapienne i cementowe. Ze względu na dobrą paroprzepuszczalność są polecane na ściany ocieplone wełną mineralną.
  • Farby silikatowe:  to dobry wybór do wykończenia tynków silikatowych oraz cementowo- -wapiennych. Sprawdzą się w popularnych systemach ociepleń. Ich wadą jest ograniczona kolorystyka.